Οφείλονται σε μικρόβια που προέρχονται κυρίως από το έντερο, αλλά αποκτούν πρόσβαση και προσβάλλουν το ουροποιητικό σύστημα καθώς εισέρχονται από την ουρήθρα στην ουροδόχο κύστη. Oι ουρολοιμώξεις είναι μία από τις πιο συνηθισμένες μολύνσεις και η μεγαλύτερη έξαρσή τους παρουσιάζεται τους καλοκαιρινούς μήνες.

Αν και 6 στις 10 στις δέκα γυναίκες και το 15% των ανδρών παρουσιάζουν ουρολοίμωξη κάποια στιγμή στη ζωή τους, οι ουρολοιμώξεις δεν είναι πάντοτε αθώες, καθώς χωρίς την κατάλληλη και έγκαιρη θεραπεία μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές.

Τι είναι

Με τον όρο ουρολοίμωξη χαρακτηρίζουμε κάθε λοίμωξη συνήθως βακτηριακή, η οποία προσβάλλει κάποιο τμήμα του ουροποιητικού συστήματος. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα βακτήρια που εισέρχονται από την ουρήθρα στο ουροποιητικό σύστημα, απομακρύνονται γρήγορα με την ούρηση. Όταν όμως εισέλθουν στο ουροποιητικό σύστημα, τότε μπορούν να πολλαπλασιαστούν και να προκαλέσουν συμπτώματα, τις λεγόμενες ουρολοιμώξεις.

Που οφείλονται;

Ο κύριος παράγοντας που ευθύνεται για την ουρολοίμωξη είναι το βακτήριο Escherichia coli, γνωστό και ως κολοβακτηρίδιο. Οι πιο κοινοί τύποι ουρολοίμωξης είναι η οξεία κυστίτιδα (στην ουροδόχο κύστη) και η προστατίτιδα (στον προστάτη). Σοβαρότερες όμως θεωρούνται οι λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος (πυελονεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα). Δεύτερος πιο συχνός τύπος λοιμώξεων στον άνθρωπο, εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες εξ αιτίας ανατομικών λόγων, παρά στους άντρες, αφού η ουρήθρα της γυναίκας είναι πολύ μικρότερη από του άντρα, επιτρέποντας στα βακτήρια να μπουν γρήγορα στην κύστη. Επίσης, η γυναικεία ουρήθρα απέχει ελάχιστα εκατοστά από το αιδοίο και τον πρωκτό, όπου φυσιολογικά υπάρχουν μικρόβια. Έτσι, για τις γυναίκες, ο κίνδυνος να αναπτύξουν έστω ένα επεισόδιο ουρολοίμωξης (κυρίως κυστίτιδας) στη ζωή τους, είναι μεγαλύτερος από 50%. Ωστόσο παρά το γεγονός ότι οι ουρολοιμώξεις στους άντρες δεν είναι τόσο συχνές όσο στις γυναίκες, είναι συνήθως πιο σοβαρές και απαιτούν μεγαλύτερης διάρκειας θεραπεία. Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε ότι αν και κάθε άνθρωπος μπορεί να πάθει ουρολοίμωξη, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνισή της. Ανάμεσά τους η πλημμελής υγιεινή, ορισμένες κακές συνήθειες (όπως η ελλιπής πρόσληψη νερού και η αναστολή της ούρησης), όπως και ορισμένες σεξουαλικές συνήθειες. Οι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι επίσης η χρόνια παραμονή ούρων στην ουροδόχο κύστη, η παρουσία λίθων στο ανώτερο ή κατώτερο ουροποιητικό, παθολογικές καταστάσεις (όπως ο διαβήτης), η εγκυμοσύνη, η εμμηνόπαυση, οι εκ γενετής, κληρονομικές ανατομικές ανωμαλίες στο ουροποιητικό (όπως οι στενώσεις των ουρητήρων) και οι μικροπαρεμβάσεις στην ουρήθρα (όπως συμβαίνει με την τοποθέτηση καθετήρα, την κυστεοσκόπηση κλπ.).

Τα συμπτώματα

Τα βασικότερα συμπτώματα των ουρολοιμώξεων είναι η συχνουρία, η ενόχληση κατά την ούρηση και τα θολά ούρα. Παρά τα ενοχλητικά και συχνά επίπονα συμπτώματά τους αντιμετωπίζονται σχετικά εύκολα με την αποτελεσματική δράση των κατάλληλων για την περίπτωση αντιβιοτικών. Ποιά είναι τα πιο συνηθισμένα τους συπμτώματα:

  • Συχνουρία και έντονη ανάγκη για ούρηση
  • Αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
  • Δυσουρία
  • Αίμα στα ούρα
  • Θολά ούρα
  • Δύσοσμα ούρα
  • Αύξηση των κολπικών εκκρίσεων στις γυναίκες
  • Πυελικός πόνος στις γυναίκες
  • Πόνος στο ορθό στους άνδρες
  • Καταβολή δυνάμεων και ανορεξία
  • Σπανιότερα μπορεί να παρατηρηθεί πόνος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, πόνος στο πέος, πόνος στην οσφύ, εμετοί, ρίγη και υψηλός πυρετός.

Η σωστή διάγνωση

Η σωστή διάγνωση της ουρολοίμωξης απαιτεί την εξέταση των ούρων στο εργαστήριο. Η γενική ούρων θα εντοπίσει την ύπαρξη μικροβίων στα ούρα (πυοσφαίρια >2-4) και στη συνέχεια ο γιατρός θα υποδείξει την καλλιέργεια ούρων, η οποία χρειάζεται 48 ώρες, για να πολλαπλασιαστεί το βακτήριο στο εργαστήριο. Μαζί με τον εντοπισμό του τύπου του μικροβίου, προσδιορίζονται και τα κατάλληλα αντιβιοτικά, για να καταπολεμηθεί (αντιβιόγραμμα). Η συλλογή των ούρων (ύστερα από το πλύσιμο των γεννητικών οργάνων) θα πρέπει να γίνει σε ειδικό αποστειρωμένο δοχείο που μπορεί κανείς να προμηθευτεί από το φαρμακείο. Στην περίπτωση που εμφανίζονται συχνά υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει κάποιες επιπλέον ειδικές εξετάσεις, για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο ουροποιητικό σύστημα (π.χ. υπερηχογράφημα νεφρών και κύστης).

Η θεραπεία

Η θεραπεία των ουρολοιμώξεων γίνεται με αντιβιοτικά τα οποία έχουν επιλεγεί μετά το αντιβιόγραμμα. Σε μια απλή κυστίτιδα χορηγούνται αντιβιοτικά για 3-7 μέρες, ενώ η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της λοίμωξης, τα συνυπάρχοντα προβλήματα του ασθενή και το χορηγούμενο αντιβιοτικό. Τα συμπτώματα υποχωρούν 1-3 ημέρες από την έναρξη της αντιβίωσης και βέβαια για την ολοκλήρωση της θεραπείας απαιτείται αντίστοιχα η ολοκλήρωση της αγωγής και όχι η διακοπή της νωρίτερα. Σε περίπτωση που τα συμπτώματα επιμένουν πέραν των τριών ημερών θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας. Κάποιες φορές, ιδιαίτερα στις νεαρές γυναίκες, συμβαίνει μετά την πρώτη ουρολοίμωξη, να ακολουθήσουν υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, δηλαδή τρία ή περισσότερα επεισόδια κάθε χρόνο. Σε μερικές από αυτές, οι υποτροπές θα σταματήσουν σε 1-2 χρόνια, αν αντιμετωπιστούν σωστά με χημειοπροφύλαξη και έντονη προσπάθεια στην πρόληψη. Οι άντρες από την άλλη μεριά, έχουν μικρότερη πιθανότητα από τις γυναίκες να εμφανίσουν ουρολοίμωξη, με τις υποτροπιάζουσες να συμβαίνουν σε εκείνους όταν συνυπάρχουν άλλες παθήσεις, όπως υπερτροφία προστάτη, χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης ή νευρογενής κύστη.

Η πρόληψη

  • Πίνετε αρκετό νερό, 8-10 ποτήρια την ημέρα, για να ευνοείτε τον «αυτοκαθαρισμό» του ουροποιητικού σας συστήματος.
  • Ουρείτε όποτε αισθάνεστε την ανάγκη χωρίς να αναβάλλετε το άδειασμα της κύστης.
  • Να πλένεστε τοπικά πριν και μετά τη σεξουαλική πράξη, ιδανικά να χρησιμοποιείτε προφυλακτικά μέτρα κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και να ουρείτε μετά.
  • Χρησιμοποιείτε βαμβακερά εσώρουχα και αποφεύγετε τα στενά παντελόνια.
  • Μη χρησιμοποιείτε αρωματικά σαπούνια και ταλκ στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
  • Σκουπίζεστε πάντα στην τουαλέτα με φορά από εμπρός προς τα πίσω,
  • Ενισχύστε τη διατροφή σας πίνοντας χυμούς από cranberry, ξινόγαλα ή τρώτε γιαούρτι πρόβειο, το οποίο περιέχει γαλακτοβάκιλο και προφυλάσσει από τις ουρολοιμώξεις και τις κολπίτιδες.
Κλειστε ραντεβου μαζι μας